হোষ্টেলৰ দিনবোৰ খণ্ডঃ ১৬

 হোষ্টেলৰ দিনবোৰ ।

খণ্ডঃ ১৬

জুলাই মাহৰ কথা ৪ মান বজাতে পোহৰ হয়। ৰিকিয়ে সাৰপাই মোক জোৰকৈ সাৱতি ধৰিছে। মইও জোৰকৈ সাৱতি ধৰিছো তাক । আজিপৰা  আৰু মোৰ পোৱালিটোক কাষত নাপাম । হোষ্টেলৰ পৰা মোক বাহিৰ কৰিলে যেতিয়া …মই বেলেগকৈ ৰোম এটা লব লাগিব। ৰিকিক কৈছো লগতে থাকিবলৈ… কিন্তু তাক ঘৰৰ পৰা হোষ্টেলতহে থাকিবলৈ দিব ।

 মাজে মাজে ৰিকি বাৰু গৈ থাকিব। কিন্ত মোৰ এই কেইদিনহে বৰ ভাল নালাগিব। পিছলৈ তাক কিবাকে মনাব লাগিব।  আজি মোৰ থকিবলৈ ৰোম এটাও চাব লাগিব। ৰিকিও ৰোমটো চোৱাত সহায় কৰিব সি কলেজ আজিও নাযায়……এই কেইদিন কলেজত ক্লাচো ভালকে হোৱা নাই। এইবোৰ ৰিকিৰ লগত পাতি আছো …তাক সাৱতি ধৰিছো……সি যাতে মোৰ মৰমবোৰ কেতিয়াওঁ পাহৰি নাযায়। 

মোৰ বাবে হোষ্টেলৰ প্ৰতিটো ক্ষণ বৰ হেঁপাহৰ। প্ৰতিটো চেকেণ্ড উপভোগক কৰিছো…ইয়াত যে মোৰ প্ৰিয় কলিজাটোক এৰি থৈ যাম… ৰিকিক সাৱতি গৰমত এনেকৈয়ে দুয়োটা ভিজি গ'লো।

ৰাতিটো এনেকৈয়ে কটালো …যে মোৰ লগত হোৱা বেয়াখিনিও পাহৰি পেলালো। অৱশ্য মানুহটোৱে মই তেনেকুৱাই বেয়াবোৰ সামৰি ভালবোৰ লগত ৰাখো। 

অৱশ্য নিচাৰ বলত কালি কৰা অসভ্যালি বোৰ বাবে আজি লগৰবোৰ আগত ওলাবলৈহে অলপ লাজ লাগিব। ৰিকিলৈ চালো মাখনৰ দৰে বগা  বগা শৰীৰটো ইমান নিমজ । সি আকৌ মোলৈ চাই হাঁহিলে মই কিবা লাজ পালো……হয়তো সি ভাবিছিল মোৰ আকৌ মন গৈছে…………

অৱশ্যে নোযোৱা নহয়…তাক পালে মোক একোৱে নালাগে……কিন্তু এতিয়াহে আকৌ এবাৰ এইবোৰ দিনতে কৰি ধৰা পৰিবলৈহে মন নাই। 

: এনেকৈ কি চাই আছা… ভাল নালাগে মোৰ…… ৰিকিয়ে কৈয়ে দিলে। 

: মই মিচিকিয়াই তাক সাৱতি ধৰিলো। দুটো ওদং শৰীৰ ……সি কলে…

: চাওঁ এৰা… নকৰো মই এতিয়া ………

 মই তাক আকৌ এবাৰ জোৰেৰে সাৱতি ধৰিলো  ……ওদং দুটি দেহা পৰশে যৌৱনৰ গোন্ধ নাকত লাগিছিল। নাজানো কিয় মোৰ ৰিকিৰ ওচৰত ভোকে নপলাই……আকৌ মনটোৱে ৰিকিৰ পৰা কিবা কিবিহে বিচাৰে………… কিন্তু ৰিকিৰ ইচ্ছা নাই। তাৰ ভয় ……মোৰ লগত থাকিলে তাৰ বোলে ভালতকৈ বেয়া হয়……এইবাৰ আকৌ  এবাৰ ফচিবলৈ ইচ্ছা তাৰ নাই। 

মই তাৰ কথা নামানিলো … মনটোৱে যে মোৰ নামানে…মোৰ চেষ্টা তাক অলপ গৰম কৰিব লাগে……মইও জানো তাক মানাবলৈ মোৰ স্পৰ্শই যথেষ্ট। মই তাৰ নিপুল কেইটা চুহি দিলো……ৰাতি কামোৰা নিপুল কেইটা ফুলি ৰঙাহৈ আছিল। প্ৰথমে মানা কৰিছিল …যদিও এতিয়া সি মোক এৰি দিছে……লাহেকৈ তাক কাণৰ ওচতৰ সুধিলোঁ। 

: বাৰিটো খাবা নেকি… ? সি মান্তি নহল……ৰাতি তাৰ তিকাত সোমোৱা বাৰিটো বোলে নাখায় সি… ঘিণ লাগে তাৰ। মইও জোৰ নকৰিলো। ইফালে দেখিছো পোহৰো ক্ৰমে বেছি হৈ আহিছে……খিৰিকীৰ গ্লাচেৰে পাৰ হোৱা পোহৰে গোটেই  ৰোমটো পোহৰ কৰি তুলিছে। 

মই ৰিকিক সুধিলোঁ… এতিয়া কৰিব পাৰিম জানো। ৰিকি আকৌ মোককৈ এখোপ চৰা………তাক হেনো এতিয়া কৰিব লাগিব । নকৰো কোৱা পিছত বোলে তাক মই Sex উঠাইছিলো। অনুমতি পালো যেতিয়া মইতো ৰৈ থাকিব নোৱাৰো………

মই আৰু ৰৈ নাথাকিলো। ৰিকি পেট পেলাই শুই থকাৰ পৰা টানি আনিলো তাক । তাক বিচনাত গাৰুটো কঁকালত দি শুই দিবলৈ কলো । হাতেৰে সি নিজেই তিকাটো মেলি দিছে……দেখি মনটো কিবা লাগি গ'ল। গোটেই তিকাটো ৰঙা পৰি আছিল…ফুটাটো ফাটি ৰাতি ওলোৱা তেজৰ দাগবোৰ জিলিকি আছে …তাৰ প্ৰতি বহুত দুৱল হৈ পৰিছো মই। ৰাতি বেচেৰাই কম কষ্ট পোৱা নাছিল …নাকান্দিব কিয় ?  

: তাক আকৌ সুধিলো …পাৰিবা জানো কলিজা………

: সি ওম বুলি কলে……

মই ৰৈ নাথাকি থুই অলপ সানি তাৰ গহ্বৰত মোৰ অংগটো থেলি দিলো। আহঃ বুলি চিঞৰি দিলে সি………

যোৱা ৰাতি তিকাত মোৰ বাৰিটো সোমাই থকা বাবে সোমাবলৈ অলপো সময় নালাগিল । ৰিকি ৰাতিৰ বিষে যে এতিয়া আমনি কৰিছে মই বুজিছিলো। গতিকে তাক অনুভৱ নকৰিবলৈ তাক কেনেকৈ গৰম কৰিব পাৰি তাৰ বাবে মই তাৰ গাখীৰকেইটো মোহাৰি আছো। সি তাৰ হাত দুখনেৰে যিমান পাৰে তিকাটো মেলি দিছে……হয়তো তাৰ বিষ কমিবলৈ……এই সুবিধাতে মোৰ ৭ ইঞ্চি অংগটোৱে তাৰ গৰ্ভলৈকে যাবলৈ সুযোগ পাইছিল। 

ৰাতিটো কৰা পিছত এতিয়া বহুপৰ লৈকে মালপানী মোৰ নপৰা হ'ল । ৰিকিৰ আমনি লাগিছে …আমনিকৈ বেচেৰাৰ বহুত কষ্ট হৈছে। ইফালে পোহৰো হৈ আহিছে……নকৰাকৈ আধাতে সামৰিবও নোৱাৰি……ৰিকিয়ে বা কি ভাবিব। লাহে লাহে কৰি থাকিলে আৰু যে মোৰ আধা ঘণ্টাকৈ বেছি লাগিব মই গ'ম পাইছিলো।  সুধো-নোসুধোকৈ ৰিকিক সুধিলোঁ………

: জোৰকৈ পাৰিনে ? 

সি ওম বুলি কলে……মই তাক ভয় ভয় অনুভৱ বুজিছিলো……তাক ভয় নকৰিলৈ কলো……অলপ পিছতে হৈ যাব…… ৰিকিক মই ওপৰলৈ মোৰ কৰি শুৱাই ললো । তাৰ কোনো আপত্তি নাই……তাৰ শৰীৰত মোৰ সম্পূৰ্ণ অধিকাৰ দিছে। মই তাৰ ভৰিকেইটা এইবাৰ মোৰ কান্ধত তুলি ললো। 

এইবাৰ তাৰ গহ্বৰত মোৰ অংগটো সোমাই থেলিলো। ৰিকিয়ে আকৌ আহঃ বুলি চিঞৰী ওঠিছে । মই তালৈ একো গুৰুত্ব নিদিলো । তাৰ তিকাৰ পৰা কেইটোপাল মান তেজ মোৰ ভৰিত পৰিছিলে…………

মই মাত্ৰ মোৰ কঁকালৰ গতি বঢ়ালো। প্ৰথমবাৰ এনেকৈ কাৰোবাৰ লগত সম্ভোগ কৰা নিজ চকুৰে হেঁপাহ পলাই দেখিছো। তাকো নিজে নিজক ওপভোগ কৰিছো। ৰিকিয়ে মোৰ গতিত থাকিব পৰা নাই ……সি কিমান সুখ বা দুখ পাইছে নাজানো । কিন্তু তাৰ চকুত মই বহুত অসহায় অনুভৱ কৰা দেখিছিলো। মই হেঁপাহ পেলাই মোৰ ক্ষুধা পুৰাবলৈ চাইছিলো।  

মই তালৈ ভূক্ষেপ কৰা নাই… কাৰন সি নিজেই সুখ বিছাৰিছিল। মই তাক কেনেকৈ সুখ দিবপাৰি তাৰ অপেক্ষাত আছিলো। তাৰ মুখেৰে আহঃ আহঃ শব্দবোৰে মোক আৰু বহুত ব্যাকুল কৰিছিল। মই অস্থিৰ হৈ পৰিছিলো।  মই তাৰ চকুলৈ চালো সি হাতেৰে তাৰ মুখখন ধাকি দিলে। 

থমকি নৰৈ  মই মোৰ কাৰ্য্য কৰি গ'লো। ৰিকিৰ পৰা কি সুখ পাইছো নাযানো……তাৰ স্পৰ্শই মোক বাৰিষাৰ যেন মথাউৰি ভাঙে।  থাপ-থাপ শব্দবোৰ হয়তো আমাৰ ৰোমৰ পৰা বাহিৰলৈকে শুনিছিল। বিচনাখন কেৰকেৰকৈ উঠিছিল। হোষ্টেলৰহে বিছনা ইমান মজবুত নহয়। ৰিকি লগত থাকিবলৈ মই কিন্তু বিছনা খন ভাল লব লাগিব। 

মই কঁকালৰ গতি বঢ়াইএনেকৈ প্ৰায় ২০ মিনিটৰ পিছত মই আমাৰ যুদ্ধৰ বিজয় ঘোষণা কৰি ৰিকিৰ গৰ্ভত মোৰ বীৰ্য এৰিলো। মই ৰিকিক সাৱতি ওঠত এটা চুমা আকি দিলো। তাৰ চকুত চকুপানী। মৰমে কলো……

: বেয়া পাইছা…… তুমি বিছাৰা বাবেহে কৰিছিলো।

: সি বিষাইছে বুলি কান্দি দিছিল। 

: ভালহৈ যাব…মই তাক সদায় কৰিলে নিবিষাই বুলি আশ্বাস দিলো ।

: নকৰো আৰু… ( মই জানিছিলো বিষ ভালহোৱা পিছত সি আকৌ মোৰ সুখ বিছাৰিব। যি সুখ প্ৰাণ  কৰিছে সি……বেলেগত যে  ক'তো নাপাব।  বা এই ৰস সি এৰিবও নোৱাৰে । যৌনতা এক ক'লা। এই ক'লা যি পাৰ্গত তেওঁক কোনেও পাহৰিব নোৱাৰে। ) 

বাৰিটো মই  তাৰ গহ্বৰ পৰা বাহিৰ কৰি আনিলো……মোৰ ডাঠ বীৰ্য সোপাই মোলৈ ফিচকাৰী মাৰিছিল। তাকে দেখি সি তাৰ চকুপানী ভৰা মুখখনত সি এটা মিচিকনি মাৰিল।

তাক সুধিলোঁ তাৰ মন আছে নেকি ? যদি আছে হাত মাৰি দিম ……ৰিকিয়ে আকৌ মোক খাবলৈ কলে……মই খাবলৈ ভাল নাপাওঁ। তাৰ কথাও পেলাব নোৱাৰো…… অৱশ্যে ৰিকিৰ কথা বেলেগ… সি যিমান নিজকে চাফাকৈ ৰাখে …কোনোৱে তাক না কৰিব নোৱাৰে। 

নযৌৱনপোৱা পোৱালিটো বাৰিটো মই চুহি দিলো। সি বৰ সুখ পাইছে……অৱশ্যে এটা তাৰ বেয়া অভ্যাস আছে সম্ভোগৰ সময়তো সি মাজে মাজে খিতখিতই হাঁহে মোৰ কিন্তু এইটো বৰ লাজ লাগে……ইয়ালৈ আহি সি বৰ দুষ্ট হৈছে …মালপানী পৰিব সময়তো মোক একো ইংগিত নিদিলে …গোটেই সোপা মোৰ পেট পালেগৈ……সি হাঁহিছিল… বহুত মৰম লাগে তাক……বিশেষকৈ তাৰ দুষ্ট চাৱনিটোৱে মোক পাগল কৰি মাৰে। 

আগতে কেতিয়াও খাই নোপোৱা বাবে বৰ কিবা কিবা লাগিছিল মোৰ।  যদিও মনতে ভাবিছিলো সিওঁতো মোক একেই সুখৰ বাবে কম কষ্ট লয়নে ……মইয়ো তাৰ সুখৰ বাবে সকলো কৰিব পাৰিম। তাৰ কথা মই নাভাবিলে মোৰ কথা সি নাভাবিলে  ভাবিব কোনে ?  

এইবাৰ মই তাৰ তিকাটো চেলেকি দিলো। মোৰ বীৰ্য সোপা লাগিয়ে আছিল। গোটেই তিকাটো বীৰ্যই থেপথেপিয়া হৈ আছিল। জিভাৰে ভিতৰলৈকে চেলিকি দিলো। বৰ সুখ পাইছে সি। মোৰ জাঙিয়াটোৱে সকলোবোৰ মুচি চাফা কৰি দিলো। তাৰ গহ্বৰ  ফুটাটো বিষত ফুলি উঠিছিল। দেখিবলৈ কিন্তু বৰ আকৰ্ষণিয়  হৈছিল। মই মোৰ অংগটোও আগটো মোহাৰি ললো। 

ৰিকিলৈ চাই সুধিলোঁ কেনেকোৱা লাগিল। ৰিকিয়ে একো নকলে………সি নকলেও মই তাৰ চাৱনিতে বহুত কথা বুজিছিলোঁ। সেয়ে ধেমালি আৰু মৰমতে ৰিকিক আকৌ এবাৰ সাৱতি ধৰি কলো…… 

: ভালপোৱানে মোক ? ( উত্তৰত সি একোৱে নকলে …)

সেয়ে কাণতে লাহেকৈ কামুৰি কৈ দিলো……

: আৰু অলপ দিয়ানা আকৌ বহুত মন গৈছে……বহুত ভাল লাগিব…

: মোৰো……কি হ'ল নাজানো ৰিকিয়ে সচাঁকৈয়ে বুলি ভাবি ললে ……এই কথাষাৰ কৈয়ে যেন মই ভুল কৰিছিলো। 

মই সঁচাকৈ মাত্ৰ ধেমালি কৰিছিলো। এতিয়া ইমান খিনি কৰা পিছত মোৰ আৰু  বিন্দুমানো শক্তি নাছিল। তাতে কালিয়ে পৰা ৰিকিৰ পৰশে মোৰ গোটেই যৌৱনৰ বীৰ্য যে ওদং কৰিছিল………

কিন্তু প্ৰিয় মানুহজনৰ আগত নিজকে ভোকাতুৰ বনাই বীৰত্ব দেখাবলৈ মই কৈছিলো। কিন্তু ৰিকিযে যে ধেমালি নুবুজি সঁচা ভাবি আকৌ সুখ বিছাৰিব মই ভুলতো ভবা নাছিলো। সঁচা কব গ'লে গোটেই ৰাতি আকৌ ৰাতিপুৱা  কৰাৰ পিছত মোৰ লিংগটো বৰ টনটনাইছিল । এতিয়া আকৌ কৰিলে ৰিকিৰ আগত পৰাজয় হোৱাটো নিশ্চিত। কিয় যে কৈছিলো…। 

মনতে ভাবিছিলো কেনেকৈ সম্ভৱ । বিষত কেকাই কান্দিযোৱা ৰিকিৰ যৌৱনৰ ইমান ভোক । মই উপায় বিহিন হৈ গৈছিলো। আকৌ এতিয়াই ৰিকিক সুখ দিবলৈ দেহত অলপো শক্তি মোৰ নাই। 

নোৱাৰো বুলিনো কেনেকৈ কওঁ তাক……কি বা ভাবিব সি……বহুত প্ৰশ্নই মোৰ আগুৰি ধৰিছিল। এনেকোৱা লাগিছিল যেন মই তাক ধেমালি কৰি ভুলে কৰিলো। এনেতে ৰিকিয়ে মোক কলে………

: কি ভাবি আছা দেৰি হব কৰা………

: কিন্তু মই………

আগলৈ……………

(আমাৰ পৰৱৰ্তি খণ্ড পঢ়িবলৈ পেইজখন Follow কৰিব নাপাহৰিব আৰু ভাললাগিলে এটা comment কৰি উৎসাহ দিবলৈ নাপাহৰিব।)