হোষ্টেলৰ দিনবোৰ খণ্ডঃ ০৫

হোষ্টেলৰ দিনবোৰ ।

খণ্ডঃ ০৫

      বাহিৰত কাৰোৱাৰ শব্দ শুনি আমি খৰ-খেদাকৈ কাপোৰ পিন্ধিলো। যদিওঁ দেওঁবাৰ আছিল । মই দুৱাৰখন খুলি চালো কিন্তু কাকোৱে নেদেখিলো। হয়তো আমাৰ ৰুমৰ দৰজা বন্ধ বহু পৰলৈকে হোৱা বাবে আমাৰ ৰুমৰ মূল কাষৰে দাদা এজনে দুৱাৰত টুকুৰিয়াই আছিল। তেওঁ মোক দেখি হাঁহি মুখে মাত দিলে …

" ৰিকি good morning.. কেনেকোৱা লাগিল প্ৰথম দিনটো"

এনেতে অনৱদা ব্ৰাচ দালত অলপ Colgate লগাই ওলাই আহিল…মই অপ্ৰস্তুত হৈ উত্তৰ দিলো" ভাল …ভাল লাগিল "

" লাগিবটো নালাগিব কিয় আছা কাৰ লগত " হাঃ হাঃ হাঃ …… বৰ লাজ লাগিছিল মোৰ।  ৰাতিৰ গোটেই ঘটনাটোৱে মোক অনৱদা লগত কথা পাতিবলৈ বৰ লাজত পেলাইছিল । 

      আজি দেওঁবাৰ …হোষ্টেলৰ প্ৰতিজন ছাত্ৰ আজি সোনকালে উঠি কাপোৰ কানি ধুইছে । কালিলৈ পৰা হোষ্টেলত নতুন লৰা আহিব । অনৱদাও চাহ খাই কাপোৰ ধুৱলৈ গৈছে । মাজতে মই এবাৰ birthroom ৰ ফালে গলো । তাত গৈ দেখিলো বহুত হুলস্থুল লাগিছে । কি হৈছে চাবলৈ গ'লো …বিহু মাৰিছে ! বিহু খনৰ নাম দিছে আক পানী বিহু । মানে তাত কাপোৰ ধুইছে আৰু তাতে গাত পানী ধালা-ধালি । হয় হোষ্টেলত লৰা কম যদিও হোষ্টেল খনৰ এটা হাঁহি ধেমালী পৰিৱেশ আছে । কোনোৱাই গামোচা পিন্ধি , কোনোৱাই জাঙিয়া , কোনোৱা এজনে আকৌ লেঙেঠা হৈ কাপোৰ ধুই দেখাইছে  … কিমান যে ফু্টি । 

    আচলতে মই এনেকোৱা পৰিৱেশ দেখি ভালেই পাইছিলো । লৰাবোৰৰ জাঙিয়া পিন্ধি থকাৰে পৰা পানীৰে কাপোৰ ভিজি  জিলিকি থকা পুৰঠ দেহবোৰ , পুৰঠ তিকাবোৰ আৰু অংগবোৰ দেখি মই সিহঁতৰ প্ৰতি বহুত দূৱল হৈ পৰিছিলো।  এনেতে বিজয় বুলা এজনে ……আচলতে নামবোৰ মই ভালদৰে নাজানো …পানী বিহুৰ মাজত ইজনে সিজনক নাম কাঢ়ি মাতিথকা শুনিছিলো। বিজয় দা মোক ব্ৰাৰ্থৰুমলৈ টানি নিছিল। 

" এই ইয়াকো লৈ আহিলা নেকি ? "

" পুৰণা বনাই দিছো ইয়াক …নাচা নাচা ভাই "

" এহ নালাগে হব দিয়ক " এই বুলি মই অলপ আতৰি ব্ৰাৰ্থৰুমৰ দৰজা কাষলৈ আহিছিলো। এনেতে কাপোৰ ধুই থকাৰ পৰা অনৱ দাই মোক দেখিলে…

" ঐ ঐ…  কি লাগে তোমাক ইয়াক ?"

" অনৱ দা…………নাই এনে আহিছিলো "

" যোৱা যোৱা… ৰুমত যোৱা …ডাঙৰ বোৰ ইয়াত আছে অকল "

    মই লাজ লাজকৈ আতৰি আহিছিলো । ইমান খং উঠিছিল মোৰ …কিয় মই থাকিলেনো কি হয়। বিজয় দাই মোক নিছিলহে… আৰু সঁচা কব গলে মই তেওঁলোকক চাই পাগল হৈ গৈছিলো। কি নাচ সিহঁতৰ…………মই এখোজ-দুখোজকৈ কৰিডৰে ৰুমৰ ফালে আহি আছিলো। এনেতে…………

" হেৰা …"

 

        ইফালে সিফালে চালো … কাকোৱে নেদেখিলো । পিছফালে চালো ক'তো কোনো নাই। এনেতে ৰুমৰ পৰা এজন ওলাই আহিল……

" অ তোমাকে মাতিছিলো " 

" হয় কওঁক চোন "

" ইয়ালৈকে আহা অকলে ব'ৰ লাগিছে " হাঁহি মুখে এজনে মাত দিলে …নতুন নে পুৰনা ধৰিব পৰা নাই …বৰ ধুনীয়া চশমা পিন্ধে…অলপ ওখ আৰু অনৱদাৰ দৰেই পুৰঠ চেহেৰা। বৰ মৰম লগা…প্ৰমবাৰ দেখিয়ে তেওঁক মোৰ ভাল লাগিছে… কালি অহাৰে পৰা হোষ্টেলত তেওঁক  দেখা মোৰচোন মনত নপৰে। 

" নতুনকৈ আহিছা " 

" ওম …আপুনি "

" হাঃ হাঃ হাঃ মই পুৰনা …কালিয়ে ঘৰত গৈছিলি । তুমি কালি আহিলা "

" ওম " 

" বাকিবোৰ ক'ত "

" ব্ৰাৰ্থৰুমত পানী বিহু কৰিছে "

" কি ? "

" ওম "

" বাদ দিয়া… বাকি কোৱা আৰু "

         এনেদৰেই আমাৰ কথা আৰম্ভ হ'ল । মোৰ এনে লাগিল যেন তেওঁমোৰ বহু আগৰে চিনাকী । তেওঁ মোৰ বিষয়ে বহু কথা সুধিলে… কিন্তু মই তেওঁৰ বিষয়ে সুধিলত নামটো বাহিৰে একো নকলে । বৈভৱ তেওঁৰ নাম বৰ আচৰিত কথাই কথাই বৰ বেছি আগ্ৰহি কৰি তোলে। নাজানো কেইমিনিট মান কথা পাতিয়ে যেন বহু আগৰ চিনাকী দৰে হৈ পৰিলো। 

" ঐ ৰ'ৱা দেই …মই কাপোৰ কেইটা সলাই লওঁ বেয়া নোপোৱাটো "

" নাই সলাই লওক …মই যাওঁ "

" নালাগে দিয়া যাব …লাজ কৰা মানুহ নহয়তো মই ।"  "লৰা মানুহৰনো কিনো লাজ নে কি কোৱা "

" হয় "

      আচলতে ভালেই পাইছিলো মই…এনেকোৱা ধুনীয়া লৰা এটাই মোৰ সন্মুখত কাপোৰ সলালে কিয় বা বেয়া পাম। এনেতে সঁচাকৈ অলপো সংকোচ নকৰাকৈ পেনটো খুলি দিলে। ইমান ধুনীয়া লাগিছে তাক… এতিয়া সি কেৱল বগা গেঞ্জি এটা আৰু ৰঙা কেচি জাঙিয়া এটা পিন্ধি আছে। পাগল হৈ যাম সঁচাকৈ মই এনেকোৱাকৈ কাৰোৱাক দেখিলে । ওলমি থকা তাৰ  অংগটো । কেচি জাঙিয়াটোৱে যেন ধাকি ৰাখিব পৰা নাই…………

" অই কি হ'ল …কি চাই আছা "

" ইচ …কেলা ফচিলো …দেখিলে চাগে…কিহে যে পাইছিল মোক চাব " কি হব এতিয়া ? …মই লাজতে একো নকৈ তল মোৰ কৰিছিলো। 

মই নাৰভাচ হোৱাৰ দৰে দেখি তেওঁ " ধেইৎ কি যে লৰা কেলা তুমি …ধেমালীও বুজি নাপায় মানে " মই তোমাক এনেহে কৈছিলো।

" ওফ ৰক্ষা ভগৱান "

" চুই চাবা নেকি " হাঁহিমুখে…………

" কি নালাগে……… মই যাওঁ " 

" মই তোমাক ভালদৰে দেখিছো …তেতিয়া পৰা চাই আছা " "নাইদেখা বুলি ভাৱিছা "

" মানে "

" মই সকলো চাই আছো … চুব মন আছে যদি চোৱা । "

      তেওঁ আহি মোৰ কাষ পালেহি…ভয় নে লাজত নাজানো মই কপিবলৈ লৈছিলো। উষাহ বোৰ ঘন হৈ আহিছিল মোৰ………মই একো নাভাৱি ৰুমৰ পৰা ওলাই আহিব ললো।

       এনেতে তেওঁ মোক হাতত হাপ মাৰি ধৰিলে……দৰজা খন লক কৰি দিলে। মনে মনে বুজিছিলো তেওঁৰ মনৰ কথাবোৰ। এইবাৰ আৰু ভয় নকৰো …তেওঁ দৰজা এনে লক কৰা নাই । তেওঁ মোক ওঠত চুমা খাব ধৰিলে ।  মইয়ো লাজ লাজকৈ সহযোগ কৰিলো। লাহে লাহে তেওঁ জাঙিয়াটো খুলি দিলে ।

অংগটোৱে মোৰ পেটত খুচি থকাৰ দৰে পাই তললৈ চালো ওঠি আছে…তেওঁ মোক কলে " এবাৰ খাবা নেকি " মই না কৰিব নোৱাৰিলো ।" অংগটো বগা  আৰু দীঘল আগটো গোলপিয়া ৰংৰ। ডাঙৰ আৰু ওলমি থকা গুটি দুটা …………ওফ…………মোটা আৰু যথেষ্ট দীঘল দীঘল কলা নোম থকা …  এয়ে বেছি নোম থাকিলে মোৰ অলপ বেয়া লাগে কিন্তু তেওঁক বেয়া লগা নাই । মই বৰ আলসৰে চুহি দিলো তেওঁৰ অংগটো।  তেওঁও পাগল হৈ গৈছে… মুখৰ পৰা বিজল বিজল সোপা গৈ তেওঁৰ ওলমি থকা গুটি দুটাত লাগিছিলগৈ…অলপ বিজল লালতি সোপাই নিমখ নিমখ লাগিছিল। মই চুহি আছো । মাজে মাহে তেওঁ আহ জান বুলি কৈছে। বুজিছিলো তেওঁ বহুত সুখ পাইছে। মইও পাইছিলো।  এইবাৰ তেওঁ মোক চলিকোচাত ধৰি আঠু কঢ়াই ললে । তেওঁ থিয়হৈ মোৰ মুখত মাৰি আছে । ওফ কেনে লাগিছিল মই বুজাব নোৱাৰো মাত্ৰ পানী অহালৈ অপেক্ষা কৰিছিলো। মোৰ দীঙিৰ লৈকে পাইছে গৈ…পক পক শব্দ হৈছে…… জোৰ জোৰকৈ চুলি ধৰি মোক মুখত মাৰি আছে ……মুখেৰে কেৱল আহ জান তুমি মোৰ বুলি মাজে মাজে কয়।  এইবাৰ তেওঁ মোক হেচি ধৰিলে মই গম পালো।  তেওঁ মোৰ মুখত মালপানী এৰিলে। মুখন মোৰ পানীৰে ভৰি পৰিছিল…অলপ ৰস মুখৰে ওলাই আহিছিল বহুখিনিতো মই গিলিয়েপেলাইছিলো । ইমান জুৰকৈ হেচি ধৰিছিল এসোপা নাকেৰে ওলাই আহিল মোৰ। কিন্তু তেওঁ এৰি দিয়া নাই কি পাগলৰ দৰে মানুহ তেওঁ অলপো বেয়া নালাগেনে । ইমান জুৰকৈ হেচি ধৰি আছে মোৰ উষাহ বন্ধ হও হও। এইবাৰ ওলিয়াই আনিলে তেওঁ গোটেই বাৰিদাল মাল পানীৰে লুটুৰি পুতুৰি । গুটি দুটা জুলুঙা দৰে ওলমি আছে……নোম খিনিও মালপানীৰে বগা হৈ আছে…তেওঁ মোৰ গোটেই কাপোৰবোৰ খুলি পেলালে । মইও নাঙঠ হৈ গ'লো। এইবাৰ পকৰ মাৰিবলৈ সাজো হৈছে তেওঁ …তেওঁ এইবাৰ থুই এসোপা আনি মোৰ তিকাৰ দ্বাৰত লগাই দিলে …"ওফ কি সেক্ৰি তুমি " এনেতে ব্ৰৰ্থৰুমৰ পৰা লৰাবোৰ অহাৰ দৰে শব্দ শুনিবলৈ পালো। 

আগলৈ……………

(আমাৰ পৰৱৰ্তি খণ্ড পঢ়িবলৈ পেইজখন Follow কৰিব নাপাহৰিব আৰু ভাললাগিলে এটা  comment কৰি উৎসাহ দিবলৈ নাপাহৰিব।)